| | |
|
ormus & gezondheid |
In de loop van David Hudsons onderzoek naar ORMUS tegen het einde van de jaren negentig van de vorige eeuw kreeg de medische wereld grote interesse voor de mogelijke toepassing van ORMUS bij de behandeling van kanker. De eerste research op dat gebied werd uitgevoerd door het Roswell Park Cancer Insitute, het National Cancer Institute, Merck & Co, Rutgers University, de University of Illinois, Wayne State University, de University of Wisconsin-Madison en het institute of Biotechnology.
Tijdschriften als Platinum Metals Review en Scientific American hadden gemeld hoe mono-atomaire platinagroepelementen kunnen resoneren met misvormde lichaamsdelen, waardoor het DNA zich ontspant en herstelt. In plaats van weefsel te vernietigen met straling of immuunsysteem aan te tasten met chemotherapie was hier een mogelijke remedie die de woekerende cellen weer repareerde. Het was niet zo zeer anti kanker, als wel pro life...
Het National Institue of Health voerde een aantal tests uit op onafhankelijke cellen van allerlei typen kanker. Uit zo'n 58 voorlopige studies bleek dat de ORMUS behandeling de kankercellen spectaculair terugdrong of zelfs genas. Andere onderzoekscentra vermelde vergelijkbare resultaten. De onderzoekers stonden versteld, zoals blijkt uit het volgende citaat uit de Newsletter van de Science of the Spirit Foundation van maart/april 1996: 'Ze kenden wel materiaal dat de kankercellen doodde.... maar ze hadden nog nooit een stof meegemaakt die letterlijk het karakter van de kankercellen wijzigt, waardoor ze zich weer normaal gaan gedragen.'
Na een aantal geslaagde proeven op vrijwilligers die door artsen als terminaal waren opgegeven, begon men ik enkele andere klinieken met een specifieke ORMUS behandeling voor leukemie, aids en kanker. In New York State namen dertig patienten aan het experiment deel. De behandelend arts bracht rechtsteeks verslag uit aan het National Institute of Health (NIH). Een vergelijkbaar programma werd uitgevoerd bij 10 patienten in Portland, Oregon, terwijl artsen in het naburige Ashland deelnamen aan de registratie van hersengolven, in een verwante test.
In North Carolina werd een protocol voor de controle van het immuunsysteem en de lichaamsweefsels opgesteld en er kwam een laboratorium voor celmanipulatie dat de effecten van de monatomische stoffen op het DNA nauwgezet zou volgen.
Terwijl dit onderzoek bezig was en zich uitbreide tot klinische researchcentra in verschillende delen van het land, drongen bepaalde conclusies zich steeds duidelijker op. Om te beginnen was er geen twijfel dat dit de ultieme behandeling van kanker moest zijn - niet de kankercellen doden, maar de aangetaste cellen juist herstellen. Alleen was het geen concreet 'medicijn'
De ORMUS elementen zijn edelmetalen in monatomische vorm en kunnen niet langer als metaal worden geclassificeerd. Wetenschappelijk gezien had Hal Puthoff ze al 'exotische materie' genoemd terwijl Hudson vanwege hun heilzame werking over 'sacramentele materie' sprak. Helaas heeft de FDA geen afdeling voor sacramentele materie. Ook is er geen overheidsinstantie die toezicht houdt op exotische stoffen. Dus had de farmaceutische wereld een dilemma. Chemotherapie-producten vormen een belangrijke bron van inkomsten voor de medicijnenindustrie...[...]
bron: ormus.punt.nl
tip: http://www.zptech.eu
NB
De informatie gegeven op deze website is niet noodzakelijk beoordeeld door de keuringsdienst van waren. Zij zijn niet bedoeld voor gebruik bij behandeling, genezing, preventie of beperking van de gevolgen van een ziekte of aandoening. Ze zijn bestemd om te worden gebruikt als onderdeel van een over het algemeen gezonde levensstijl waarin gezonde en gevarieerde voeding en en voldoende lichaamsbeweging een goede basis vormen.
Geplaatst door: mededeler op 26-12-2010 03:25 |
|
<-PAGINAHTML-ONLINELDEN->
